 |
| |
Κατηγορία: Νομικά
|
 |
Παραθέτουμε μερικά από τα νομικά και ιστορικά επιχειρήματα, τα οποία καθιστούν απαράδεκτη την πράξη αναίρεσης της ιθαγένειας του πρώην βασιλέως των Ελλήνων:
- 'Το τέκνο Έλληνα ή Ελληνίδας αποκτά από την γέννησή του ελληνική ιθαγένεια' (Jus Sanguinis - Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας).
- 'Την ελληνική ιθαγένεια αποκτά και από την γέννησή του και όποιος γεννιέται σε ελληνικό έδαφος, εφ' όσον δεν αποκτά από την γέννησή του αλλοδαπή ιθαγένεια ή είναι άδηλης ιθαγένειας'(Jus Soli - Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας).
- Η ελληνική ιθαγένεια αφαιρείται μόνο σε περίπτωση που κάποιος '...απέκτησε εκούσια άλλη ιθαγένεια, ή που ανέλαβε σε ξένη χώρα υπηρεσία αντίθετη προς τα ελληνικά συμφέροντα' (Άρθρο 4 του Συντάγματος).
- Άρθρο 15 της Παγκόσμιας Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (1948) προβλέπει: " Όλα τα πρόσωπα δικαιούνται να διαθέτουν ιθαγένεια. Και δεν είναι επιτρεπτό να αφαιρείται αυθαίρετα ούτε η ιθαγένεια ενός ατόμου, ούτε το δικαίωμα του να τη μεταβάλει".
- Ακόμα και όταν η Δ' Συντακτική Συνέλευση (24-3-1924) κήρυξε έκπτωτη τη ελληνική δυναστεία και απαγόρευσε με ψήφισμα της τη μόνιμη διαμονή των μελών της στην Ελλάδα, δεν τους αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια.
Επιπλέον, κατά την μεταπολίτευση, ο πρωθυπουργός Καραμανλής έδωσε ελληνικό διαβατήριο στα μέλη της βασιλικής οικογένειας.
'Ο πρώην Βασιλεύς διατηρεί την ελληνική του ιθαγένεια και άπαντα τα ανήκοντα αστικά δικαιώματα και άρα την ιδιοκτησία επί της ατομικής του περιουσίας'. (Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Γ. Ράλλης, επίσημα πρακτικά Βουλής, 7 Ιανουαρίου 1975).
|
|
|
